2006: Gewoon geluk gehad 

Mevrouw Celine van der Hoek-de Vries (1920-2011) is een overlevende van meerdere kampen tijdens de Tweede Wereldoorlog. Op zondag 3 september 1944 gaat ze als een van de laatste Joden op transport uit Westerbork naar Auschwitz. De reis is zwaar. Gedurende twee dagen en nachten moeten ze staan in een overvolle veewagon. Met het gevolg dat bij aankomst de helft van de mensen de reis niet heeft overleefd.

In Auschwitz vindt de selectie plaats onder leiding van Josef Mengele. Ze heeft geluk. Bij toeval komt ze in de rij staan van vrouwen die in de fabrieken gaan werken. Ze herinnert zich dat ze een nummer getatoeëerd krijgt. Ook de kou, de dunne kleding en de pesterijen van de kampleiding staan haar nog helder voor de geest.

Ze doorstaat nog driemaal een selectie. De vrouwen die bij die selecties uit de rijen gehaald worden, gillen het uit. Immers, ze weten dat ze vergast zullen worden. 

Uiteindelijk wordt ze met de overige nog gezonde vrouwen uit Auschwitz overgebracht naar een ander kamp. Ze komt te werken in een fabriek in het Sudetengebied. 

Op een dag krijgt ze straf. Ze moet voortaan buiten werken. Eigenlijk is ze te zwak maar ze houdt op een of andere manier vol. 

Plotseling hoort ze roepen ‘De Duitsers zijn weg’. Ze zijn bevrijd. 

Als overlevende van de hel van Auschwitz heeft Celine van der Hoek-de Vries zich haar hele leven ingezet tegen het gevaar van het fascisme. Ze heeft op vele scholen, in Nederland én Duitsland, verteld wat haar is overkomen in Auschwitz.

Deze film is gemaakt ter gelegenheid van Dodenherdenking 2006. Nieuwsgierig naar andere films over de oorlog en De Baarsjes?
Klik dan hier.