Jacob Miedema

(1891-1945)

Jacob Miedema woonde in de Witte de Withstraat 80hs waar hij een drogisterij had. Daarnaast verdiende hij als buitenschilder en ramenzetter. 

Vanaf 1943 was Miedema lid van de Landelijke Organisatie voor Hulp aan Onderduikers en aangesloten bij de groep rond het illegale blad ‘Trouw’. Daarnaast was hij betrokken bij de knokploeg Reintje de Vos, waaraan zijn buurman Dirk Bons leiding gaf. Miedema’s woning fungeerde als post-, contact- en vergaderadres voor het verzet en als opslagplaats voor levensmiddelen die het verzet uitdeelde aan gezinnen. Daarnaast was hij betrokken bij het vervoer en de opslag van wapens. 

Miedema is verraden en op 10 januari 1945 gearresteerd nadat de Sicherheitspolizei zijn woning overviel en daar belastende papieren en wapens vond. Hij werd overgebracht naar het Huis van Bewaring aan de Weteringschans. Hij werd op de lijst van Todeskandidaten gezet, een lijst van gevangenen die gefusilleerd zouden worden bij represailles. Op 7 maart 1945 is hij in Haarlem gefusilleerd. 

Bronnen zijn niet eenduidig over de reden van de represaille. Volgens de site van de Erebegraafplaats te Bloemendaal zou het gaan om een represaille voor de moord op de NSB’er Zirkzee, volgens ‘De nieuwsbode’ en ‘De Waarheid’ als represaille voor de aanslag op SS-officier Hanns Albin Rauter, de nazi-Duitse leider van de politie in Nederland. 

Miedema is begraven in de duinen bij Overveen.

Dirk Bons

(1897-1945)

Dirk Bons woonde met zijn vrouw en drie kinderen in de Witte de Withstraat 82-I. Hij was leraar wis- en natuurkunde van beroep en gaf les aan de Dr. H. Bavinckschool voor ulo in Amsterdam-Noord.

Dirk Bons gaf leiding aan de groep Reintje de Vos. Deze zorgde voor onderduikadressen, financiële hulp en bonkaarten voor onderduikers. 

Toen in januari 1945 zijn buurman Jacob Miedema werd verraden, werd duidelijk dat de woning in de Witte de Withstraat niet langer veilig was. Daarop trokken de echtgenote en de dochter van Dirk Bons, met een inwonend nichtje, in een woning in de Händelstraat. Ook deze woning bleek niet veilig. Op 17 maart 1945 vond een inval plaats. Op dat moment was Dirk met een aantal anderen in de woning op de begane grond in vergadering, de vrouwen waren op de tweede verdieping bonkaarten aan het inpakken. Zij hebben de bonkaarten snel kunnen opeten, maar ontsnapten toch niet aan arrestatie.

Dirk Bons werd met de andere mannen naar het Huis van Bewaring aan de Weteringschans vervoerd. Daar wachtten zij in hun cellen tot het moment daar was dat de Duitsers als represaille gevangenen wilden fusilleren.

Op 11 april 1945 was het moment daar. Dirk Bons werd te Zijpe geëxecuteerd, samen met zijn zoon Antonie Pieter Bons en 8 anderen. Hij ligt begraven in de duinen bij Overveen.

Antonie Pieter (Ton) Bons

(1921-1945)

Ton Bons was de oudste zoon van Dirk Bons. Hij woonde in de Witte de Withstraat 82-I en was kantoorbediende van beroep.

In juli 1943 dook hij met zijn broer Co onder in Friesland om te ontkomen aan de arbeidsinzet. Al na zes weken waren ze niet meer veilig en ontvluchtten hun onderduikadres. Co keerde terug naar Amsterdam, Ton kwam terecht in het noordelijke deel van Salland. Daar, rond De Vecht met de belangrijke plaatsen Ommen, Dalfsen en Hardenberg, hield hij zich vooral bezig met het onderbrengen van geallieerde vliegers. Hij sloot zich aan bij de Landelijke Organisatie voor Hulp aan Onderduikers (LO). 

Hij bleef ongeveer een jaar in Salland. Hij ontmoette hier Joke Kwant, een meisje uit Dedemsvaart, met wie hij een relatie krijgt. 

Toch keert hij terug naar Amsterdam, waar hij in juli 1944, met zijn vader Dirk Bons, de knokploeg Reintje de Vos oprichtte. Hij nam actief deel aan diverse overvallen op distributiekantoren en gemeentehuizen.

In maart 1945 werd Ton gearresteerd, met zes andere leden van de verzetsgroep, onder wie zijn vader. Hij werd overgebracht naar het Huis van Bewaring op de Weteringschans en op 11 april 1945, met negen anderen, geëxecuteerd in Zijpe, als represaille voor een aanslag op een brug bij Zijpersluis een dag eerder.

Ton Bons ligt begraven in de duinen bij Overveen.

In 1985 ontvangt Ton Bons, evenals zijn vader en zijn broer, de erkenning door Yad Vashem als Rechtvaardige onder de Volkeren.